หมีโคอาล่าน้อย


หมีโคอาล่าน้อย เป็นสัตว์ที่เป็นสัญลักษณ์ของออสเตรเลีย มักเรียกหมีโคอาล่าว่า “หมี” สัตว์ที่ปีนต้นไม้นี้เป็นสัตว์ที่มีกระเป๋าหน้าท้อง ซึ่งเป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมที่มีกระเป๋าสำหรับพัฒนาลูกหลาน สำหรับโคอาล่า

สาเหตุหลักมาจากการถางดิน ไฟป่า และโรคของต้นยูคาลิปตัส เช่น ‘ต้นตาย’ ที่ทำให้ต้นไม้ตาย AKF ต้องการ  พระราชบัญญัติคุ้มครองโคอาล่าซึ่งหมายความว่าไม่สามารถแตะต้นโคอาล่าได้ โคอาล่ามี  5 หลัก บนอุ้งเท้าหน้าแต่ละข้าง ซึ่งสองตัวนั้นอยู่ตรงข้ามกับอุ้งเท้าอื่น ๆ

เหมือนกับว่านิ้วโป้งของเราสามารถเคลื่อนไปจากนิ้วต่าง ๆ ได้ สิ่งนี้ช่วยให้พวกเขาจับกิ่งไม้ได้อย่างแน่นหนาและจับอาหารได้ หลักที่  2 และ 3  บนอุ้งเท้าหลังถูกหลอมรวมกันเพื่อสร้างกรงเล็บกรูมมิ่งโคอาล่าส่วนใหญ่จะ ออกหากินเวลากลางคืน สัตว์กลางคืนจะตื่นในตอนกลางคืนและหลับในระหว่างวัน อย่างไรก็ตาม โคอาล่าจะนอนในช่วงกลางคืนและบางครั้งก็เคลื่อนไหวในเวลากลางวันด้วย พวกเขามักจะนอนหลับ  ได้ถึง 18-20 ชั่วโมงในแต่ละวัน

 

หมีโคอาล่าน้อยในป่าใหญ่

หมีโคอาล่าน้อย
หมีโคอาล่าน้อย เป็นสัตว์ที่เป็นสัญลักษณ์ของออสเตรเลีย มักเรียกหมีโคอาล่าว่า “หมี” สัตว์ที่ปีนต้นไม้นี้เป็นสัตว์ที่มีกระเป๋าหน้าท้อง

หมีโคอาล่าน้อย ที่โตเต็มวัยจะกินใบประมาณ 1/2 – 1 กิโลกรัมในแต่ละคืนมีเรื่องเล่าขานว่าโคอาล่านอนหลับมากเพราะพวกมัน’เมา’บนใบเหงือก โชคดีที่สิ่งนี้ไม่ถูกต้อง! ใช้เวลาส่วนใหญ่ไปกับการนอนหลับเพราะต้องใช้พลังงานจำนวนมากในการย่อยอาหารที่เป็นพิษ มีเส้นใยอาหารต่ำและการนอนหลับเป็นวิธีที่ดีที่สุดในการประหยัดพลังงาน  ‘บ้าน’ ของโคอาล่าแต่ละตัวประกอบด้วยต้นไม้หลายต้นที่เรียกว่า  HOME TREES พวกเขาเยี่ยมชมต้นไม้ต้นเดียวกันเหล่านี้เป็นประจำ พื้นที่ที่ปกคลุมด้วยต้นไม้เหล่านี้เรียกว่าบ้านโค  อาล่า โคอาล่าแต่ละตัวมีช่วงบ้านของตัวเอง ซึ่งซ้อนทับกับโคอาล่าตัวอื่นๆ

หมีโคอาล่าน้อย กับการเป็นอยู่

ปกติแล้วจะไม่ไปเยี่ยมโคอาล่าบ้านอื่นเว้นแต่เพาะพันธุ์ ขนาดของบ้านแต่ละหลังขึ้นอยู่กับปัจจัยหลายประการ รวมถึง  คุณภาพของที่อยู่อาศัย เพศ อายุ และตำแหน่งทางสังคม ของประชากรโคอาล่า ผู้ชายที่โตแล้วจะมี  ต่อมกลิ่นสีดำ ตรงกลางหน้าอกสีขาวซึ่งมีสารเหนียวสีเข้มออกมา เขาถูสิ่งนี้บนต้นไม้เพื่อบอกโคอาล่าตัวอื่นว่านี่คืออาณาเขตของเขา โคอาล่ายังสื่อสารกันโดยส่งเสียงต่างๆ สิ่งที่น่าตกใจและคาดไม่ถึงที่สุดของสิ่งเหล่านี้ในสัตว์ที่ดูเหมือนอ่อนโยนเช่นนี้คือเสียงเหมือนกรนดัง ๆ แล้วก็เรอที่เรียกกันว่า’เสียงร้อง’ ลูกโคอาล่าถูกเรียกว่า ‘ โจอี้’  นักวิทยาศาสตร์มักจะอ้างถึงพวกเขาโดยใช้คำเช่น ‘เด็กและเยาวชน’, ‘กระเป๋ายังเด็ก’ และ ‘หลังเด็ก’แม่พันธุ์ที่อายุน้อยกว่ามักจะให้กำเนิด  โจอี้หนึ่งตัวในแต่ละปีขึ้นอยู่กับปัจจัยหลายประการ ดีต่อการขนาดพันธ์ของพวกเขาเป็นอย่างมาก

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

เครดิต   คลับ

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *